دست مریزاد

امروز پس از مدتهای بسیار به این پنجره مجازی سر زدم.از پس آن ضایعه بزرگ ، کمتر دوست دارم پنجره های مجازی را بگشایم.اما دقایقی پیش گویی دستی آسمانی مرا واداشت که پای برغمزدگی بگذارم و وارد پنل این فضا بشوم.به محض ورود یک نظر خصوصی هم میهنی ارجمند چنان شادمانم کرد که گویی دنیایی را بر من بخشیده است.ایشان در ارتباط با مطلبی که پیرامون استادم مهندس دیبایی نیا نوشته ام به کوتاه ترین بیان اینگونه نوشته اند:

سلام. تحت تاثیر متن شما قرار گرفتم. شماره استاد شما مهندس دیبایی .... است. حتما از تماس شاگرد قدردانی مثل شما خوشحال می شوند.

  با شماره ای که این هم میهن ناشناس محبت کرده بود دقایقی پیش تماس گرفتم.صدای گرم استاد بیژن دیبایی نیا و سلامت ایشان خرسندم کرد.سالها بود که از این مرد بزرگ بی خبر بودم که به لطف این ایرانی آزاده طلسم این بی خبری شکست و با ایشان بسیار سخن گفتیم.اکنون بی درنگ آمدم تا هم این خبر خوش را از سلامت حضرت استاد بنویسم وهم از آن هم میهن ناشناس که منت گذاشته و شماره استادم را به من لطف کردند ازژرفای وجود قدردانی کنم و به ایجاز بگویم: دست مریزاد هم میهن آزاده ام.